27 Ekim 2010 Çarşamba

diger blogumdada yayinladim fakat bu bloguma konu itibariyla uydugu icin burdada paylasmak istedim.

cok sevdigim bir arkadasimdan uzun zaman önce gelen bir maili paylasmak istiyorum.

iste o mail:


Şeytandan Mektup!


Seni dün günlük islerini yaparken gördüm.


Namaz kilmadan, dua etmeden bir günü daha geçirdin.


Hatta yemek yerken ve yatarken bile dua etmek için vakit ayirmadin.


Çok nankörsün! Seninle gurur duyuyorum.


Benimle oldugun için çok mutlu oldugumu söyleyemem.


Hatirliyormusun? Senelerdir beraberiz ama seni hala sevmiyorum.


Dogruyu söylemek gerekirse:

Senden Allah'tan nefret ettigim için nefret ediyorum.

Allah beni cennetten attigi için bende seni kullaniyorum.

Seni de Allah'in bana yaptiklarini ödetene kadar kullanacagim,

ondan sonra sende defolup gidebilirsin.


Biliyormusun aptal.

Allah seni seviyor, ama sen hayatin boyunca benim yanimdaydin.

Bunun içinde seni ödüllendirecegim. Hayatinin berbat olmasini

saglayacagim.


Biz ikimiz beraber kaldikça bu Allah'i çok üzecek.


Zaman senin hayatini kimin yönlendirdigini O'na gösterecek.

Ve bu senin sayende olacak.

Geçirdigimiz güzel günleri hatirla,

insanlari nasil hor görüyorduk, onlara küfür ediyorduk,

çilgin partilere gidiyorduk, hirsizlik yapiyorduk,

nasil iki yüzlü davraniyorduk, sigara kullaniyorduk,

cami'ye gitmiyorduk, dedikodu yapiyorduk,

sevdiğimiz insana bakarak bile olsa zina yapıyorduk,

Allahın haram dediklerini yapıp hiçbir rahatsızlık duymuyorduk,

namazları tüm işlerden sonraya bırakıyorduk,

internetin başında tv karşısında boşa vakit harcıyorduk,

seninle bir ayet hakkında değil de sevdiğimiz kız/erkek hakkında konuşuyorduk

kafamızı onlara yoruyorduk, her zaman kendi benliğimizi ön plana çıkarıyorduk,

Allah düşmanlarına değilde müslümanlara kin duyuyorduk

nefret kusuyor haklarında ileri geri konuşuyorduk,

gün içinde Allaha yarım saat bile ayırmıyorduk,

kalbimize Allahtan başkasını yerleştiriyorduk.....

Bunlarin hepsini kaybetmek istemezsin degil mi?

Hadi gel aptal! Sonsuza dek beraber yanalim!

Senin için çok seyler düsünüyorum.

Bu mektupu sana ne kadar deger verdigimi söylemek ve hayatinin

büyük bir parçasini kullanmama izin verdigine tesekkür etmek için

yaziyorum. Aptal, bazen sana çok gülüyorum.

Öyle salakliklar yapiyorsunki,

benim bile migdemi bulandiriyorsun.

Sen böyle devam et.

Yeni nesile yalanciligi, aldatmayi, kumari ve cami yerine

diskolara gitmeyi ögret.

Sen bunlari onlarin yaninda yap ki onlarda seni örnek alsinlar.

Zaman sonra onlarda aynisini yapacaklardir.

Çocuklar böyle iste.

Neyse, simdi gitmeliyim ama birkaç saniye sonra tekrar seni

görmeye gelecegim. Azicik aklin olsaydi tövbe etmek için biryerlere

giderdin ve yasayacak oldugun bir kaç seneyi de Allah'la beraber

geçirirdin. Bir kimseyi uyarmak karakterimde yoktur aslinda,

ama seni taniyorum. Sen zaten benim yanimdan ayrilmazsin.

Senin yasinda olan bir insanin hala günah islemeye devam etmesi

saçeditik olsada. Sakin beni yalnis anlama, senden hala nefret

ediyorum, ve bu böyle devam edecek. Beni gerçekten seviyorsan

tabiki bu yaziyi kimseyle paylasmazdin.

Ölüm bizi bulusturana kadar.....

SEYTAN